Be’ad Chaïm

Ter Nagedachtenis
In ons werk zijn er perioden van wenen en van lachen, van rouwen en dansen. De afgelopen maand rouwden we om het verlies van onze dappere moslimmoeder Jomana, die voor het leven van haar zoon had gekozen ondanks de druk van haar broer en vriend om te aborteren. Jomana vierde de eerste verjaardag van haar zoon Salam op 6 mei, slechts enkele weken voordat ze werd vermoord, waarschijnlijk een “eremoord” door haar eigen familie. Bij een “eremoord” wordt meestal een vrouw of meisje door een mannelijk familielid vermoord, omdat de dader van mening is dat het slachtoffer schande of schaamte heeft toegebracht aan de familienaam, de reputatie of het prestige van de familie. Wij gedenken en eren Jomana’s leven en nalatenschap – een nalatenschap van moed, uithoudingsvermogen en opoffering. Wij vragen uw gebeden voor Salam.

Teamwerk redt levens!
We hebben een fantastisch team bij Be’ad Chaim dat eensgezind werkt. Samen maken kantoormedewerkers, consulenten, bestuursleden, vrijwilligers en u, onze trouwe supporter, deel uit van een team van toegewijde mensen die het leven van de ongeborenen willen beschermen.

Ontmoeting in een kruidenierswinkel
Toen ik in 2005 werd aangenomen om bij Be’ad Chaim te werken, was een van mijn verantwoordelijkheden het uitdelen van folders op straat. Dat hebben we gedaan – bijna een half miljoen in twee jaar! Op een dag overhandigde ik een folder aan een willekeurige vrouw van in de vijftig in de bus. Ze stopte het in haar handtas. De volgende dag vertelde haar dochter Adi haar dat ze zwanger was en een abortus had gepland. Ze haalde de folder uit haar tas en gaf hem aan Adi, die uitriep: ‘Het is een teken uit de hemel. Ik ga niet door met de abortus.” Vorige week in de kruidenierswinkel, voor me in de rij, stond dochter en nu moeder Adi. We herkenden elkaar meteen. Trots vertelde ze me dat haar zoon nu 15 jaar oud is en glimlachte toen ze zich de rol herinnerde die Be’ad Chaim had gehad bij het redden van zijn leven.

Vorige week zag ik een bericht op Facebook waarop de Bar Mitzvah viering van een 13-jarige jongen bij de Westelijke Klaagmuur te zien was. Ik vergoot tranen van vreugde toen ik me een gesprek herinnerde van meer dan 13 jaar geleden met de vrouw die nu grootmoeder van de jongen is. Zij had mij in een hectische toestand opgebeld om mij te vertellen dat haar soldatenzoon en zijn soldatenvriendin zwanger waren en onder druk werden gezet om de baby te aborteren. Zou Be’ad Chaïm hen kunnen helpen? Glorie aan God, ze kozen voor het leven, trouwden en zijn nu de ouders van vier zoons. Toen ik Avi in zijn Bar Mitzvah kleding bij de muur zag staan en de Torah rol zag lezen, dankte ik God voor het voorrecht om zijn leven te redden en een familie in Israël te behouden.
Sandy

Na meer dan een jaar van COVID-gerelateerde lockdowns, zijn we verheugd dat we onze maandelijkse workshops voor moeders in ons kantoor in Jeruzalem hebben hervat.

Vraag om gebed na ontmoeting met een hoofd gynaecoloog:
In de maand juni heb ik een bezoek gebracht aan het hoofd van de afdeling Gynaecologie van één van Israëls grote ziekenhuizen. Hoewel hij in het verleden abortussen had uitgevoerd, stopte hij daarmee nadat hij zich realiseerde wat het werkelijk was. Hij zei: “Ik heb een eed afgelegd om levens te redden. Niet om levens te nemen.” Hij bracht verslag uit over de procedures in zijn ziekenhuis en zei dat het volgende gebruikelijk is in alle overheidsziekenhuizen:
Om een abortus te laten uitvoeren via het Ziekenfonds, moeten vrouwen toestemming krijgen van een “Abortus Comité” dat in elk ziekenhuis bijeenkomt. De leden van dit comité (twee artsen, een verpleegster en een maatschappelijk werkster) ontvangen een financiële vergoeding voor iedere vrouw die bij dit comité komt. Daarom is het in het belang van het comité om zoveel mogelijk vrouwen per dag door te verwijzen, Aan de vrouwen worden alleen de meest elementaire vragen gesteld, zoals naam, leeftijd en de reden waarom zij een abortus willen. Meer dan 99,3% van de aanvragers krijgt toestemming. Het is een wassen neus. GEEN gevaren, gevolgen of opties worden momenteel aan de vrouwen uitgelegd, omdat dit “te veel tijd zou kosten”.
Abortussen worden NA WERKTIJD uitgevoerd, zodat de artsen en verpleegsters toeslagen op hun basissalarissen ontvangen voor de ‘privéoperaties’ na de werkuren. Financiële stimulans motiveert het personeel sterk om abortussen te doen. Abortussen kunnen tot aan de geboorte worden uitgevoerd, maar het merendeel van het personeel weigert abortussen aan het einde van de zwangerschap uit te voeren.

Via ons Operatie Mozes-project kunnen we alle noodzakelijke babyartikelen leveren aan moeders die onze hulp nodig hebben, zoals een bed, kinderwagen, badje, lakens en maandelijkse cadeaubonnen om luiers en andere benodigdheden te kopen. De mama’s voelen zich vooral geliefd als ze mooie nieuwe of zo goed als nieuwe kleding krijgen uit een van onze babyboetiekjes. De kleding wordt geschonken door gulle vrienden over de hele wereld.

Borden in Eilat
Omdat we ons uiterste best doen om vrouwen met een crisiszwangerschap te bereiken, zijn we begonnen met een nieuwe bordencampagne in de zuidelijke badplaats Eilat. Gedurende het hele zomerseizoen en de maand september zullen we reclameborden plaatsen in 40 restaurants en cafés op de promenade.

Nieuwe kalender!
De kalender voor 16 maanden 2021-2022 is deze maand klaar voor verzending, net op tijd voor Rosh Hashana, het Joodse Nieuwjaar!. Dit jaar is de kalender nog mooier dan ooit omdat onze mooie baby’s geportretteerd zijn op schilderachtige foto’s van Judea en Samaria.

Counseling na het verlies van een (ongeboren) kind
Deze brief kreeg Annie, onze consulente die vrouwen na een verlies begeleidt. Het geeft een duidelijk beeld van hoe belangrijk en waardevol de rouwbegeleiding is voor vrouwen die verlies hebben geleden.
“Ik wil je bedanken voor het diepgaande en betekenisvolle programma dat je met mij hebt gedaan. Je bent een zachtaardig, vriendelijk, vredelievend en gevoelig persoon. Je hebt me geholpen door naar me te luisteren, me te begeleiden, ruimte te geven aan mijn gevoelens, en me de gereedschappen te geven om verder te gaan met het verdriet. De oefeningen die je me gaf stelden me in staat om mijn gevoelens te ontladen en los te laten. Ook het materiaal dat je me gaf, hielp me om mijn situatie beter te begrijpen en hoe ik mezelf kon helpen, zodat ik me beter kon voelen. Het proces van brieven schrijven aan de baby maakte dingen in me los die ‘vastzaten’, en erover praten was heel belangrijk en versterkend. Dank je wel voor alles. Ik ben je zeer dankbaar.”