CASPARI CENTER | Bitterzoet afscheid

Voorwoord

Dit voorjaar en begin juni zijn behoorlijk bewogen geweest. We hadden een zeer goed seminar voor kinderleerkrachten op 12 mei. We zijn onze planningscommissie en de Beit Eliyahu-gemeente die het evenement organiseerde erg dankbaar. Het werd goed bezocht met meer dan 70 deelnemers uit Haifa en andere steden in het noorden van Israël.

In mei hielden we ook onze achtste internationale cursus voor theologen; voor het eerst was het een gezamenlijk project met het Seminarie van Jeruzalem. Tien predikanten uit verschillende hoeken van de wereld brachten tien dagen met ons door om te leren over de Joodsheid van Jezus en ons geloof.

We namen bitterzoet afscheid van Sanna Erelä, een van onze projectcoördinatoren. Sanna was verantwoordelijk voor heel wat dingen tijdens haar tijd hier, waaronder Mishkan, de nieuwsbrieven en onze website, de vrijwilligers en de internationale cursussen (samen met David Serner). In de meer dan tien jaar dat ze bij ons was, heeft ze het uitstekend gedaan en is ze een goede vriendin geworden die nu gemist zal worden. We willen haar hier nogmaals bedanken voor haar jaren bij Caspari en wensen haar alle zegen in de volgende fase van haar leven thuis in Finland!

In de nieuwsbrief van april beloofde ik binnenkort mijn antwoord met jullie te delen op de vraag die opkwam toen ik Galaten bestudeerde tijdens mijn sabbatical vorig jaar. Nu kun je mijn artikel lezen “Rechtvaardiging: door geloof, maar waarom?”

Dank u voor uw trouwe steun en gebeden!  Wij wensen u een gezegende zomer!

Namens het Caspari Center Staff, 

Alexander Goldberg

Bitterzoet afscheid

Moi! (Moi betekent hallo in het Fins.) Mijn naam is Sanna. Ik kom oorspronkelijk uit Finland en woon al bijna 9 jaar in Israël. Ik heb gewerkt als projectcoördinator voor internationale projecten in het Caspari Center en nu is het tijd voor mij om naar huis terug te keren.

Ik ga veel dingen missen, bijvoorbeeld het Israëlische weer dat soms een beetje uitdagend is, maar nooit deprimerend, in tegenstelling tot de Finse novemberregen die weken achter elkaar kan aanhouden. Ik ga lekker Israëlisch eten missen, de kleurrijke levendige geschiedenis die overal te zien is, en alle verschillende culturen en subculturen die zich in dezelfde pot vermengen.

Wanneer ik in het koude, afgelegen noorden ben, aan de rand van de aarde, zal ik me de stemming herinneren die in het centrum van de wereld wonen en mijn stemming beheersten. Ik zal terugdenken aan Israël en zijn sfeer, een unieke combinatie van intellectuele prestaties van wereldklasse en, gezien door de ogen van een Fin, complete gekte!

De helft van mijn hart zal in Israël blijven en zal er waarschijnlijk nooit meer weggaan. Het doet me een beetje denken aan het ervaren van frustrerende kinderen in een gezin: ze irriteren je, ze laten je je haar uittrekken, en toch zijn zij degenen die zich het diepst een weg banen in je hart, je moet gewoon van ze houden. Ik heb het gevoel dat ik tegelijkertijd van Israël houd en er een hekel aan heb. Maar uiteindelijk wint de liefde altijd.

Bovenal zal ik mijn geweldige collega’s missen, zowel huidige als vorige, die deze reis met mij hebben gedeeld. Bedankt, lieve vrienden! Jullie en de betekenisvolle bediening van het Caspari Centrum zijn voor mij de redenen geweest om hier zoveel jaren door te gaan.

Dwalen door het land van de Schrift heeft de Bijbelse beelden in mijn geest permanent veranderd. Ik voel de zachte wind boven het Meer van Galilea of hoor de bomen zoemen in de avondbries op de Olijfberg. Hier voelt de Bijbel zo echt. Zo is de boodschap van Kerstmis of Pasen bijna tastbaar, waarbij alles gebeurde in een straal van nog geen 10 kilometer. In Finland voelt de spirituele sfeer soms vrij vlak en grijs aan, om het bot te zeggen. In Israël rammen licht en duisternis in elkaar en niets is grijs. Er kunnen veel religieuze spanningen zijn in Jeruzalem, maar je vindt nauwelijks die onverschillige, lauwe houding die, volgens mijn ervaring, kenmerkend is voor een groot deel van het postchristelijke Europa.

Het dienen in een studiecentrum heeft niet alleen mijn Bijbel geïllustreerd, maar heeft me ook theologisch veel geleerd. In feite is er een compleet nieuwe wereld voor mijn ogen opengegaan en die wereld zal me niet met rust laten, zelfs niet nadat ik me weer in Finland heb gevestigd. Ik hoop dat ik ook in mijn thuisland de gelegenheid krijg om iets te delen van wat ik hier heb ontdekt.

Deze jaren zijn een prachtige levensles geweest op zoveel verschillende niveaus! Ik heb veel dingen over mezelf en anderen geleerd. Het leven hier in Israël is niet altijd gemakkelijk geweest. Sommige gedachten en plannen die ik had toen ik voor het eerst aankwam, zijn rooskleurige dromen gebleken en de reality-check die later kwam, was soms pijnlijk. Soms ben ik teleurgesteld geraakt in mezelf en af en toe ook in andere mensen. Tijdens deze reis leerde ik echter dat de wegen van God zoveel hoger gaan dan onze wegen! Meestal begrijpen we ze niet helemaal. Maar tegelijkertijd heeft Hij geen spijt van Zijn roeping en doet Hij ze niet te niet, niet met Israël en ook niet met mij. Hij is trouw en houdt zich aan Zijn beloften. De wonderbaarlijke dingen die in de Bijbel worden voorzegd, zullen gebeuren. De gedetailleerde zorg die Hij mij toont, verbaast me keer op keer!

Ik dank God uit de grond van mijn hart voor het voorrecht om een klein stukje te zijn in Zijn grote Koninkrijkspuzzel hier in Israël! Door op Hem te vertrouwen, voel ik me klaar om nu verder te gaan met de volgende uitdagingen.