Gemeente in Naharya | we groeien

Bezoek aan Engeland

Onlangs keerde mijn familie terug naar Israël na 3 weken in het buitenland. Het was onze eerste reis naar het buitenland in drie jaar omdat we vaccins en PCR-tests weigerden. Onze kinderen huilden regelmatig omdat we oma en opa niet konden zien. Maar nu die dingen niet meer hoeven – voor zolang als dat het duurt – konden we naar het buitenland reizen en konden ze hun grootouders zien zonder een PCR-test en zonder dat we een masker hoefden te dragen in het vliegtuig. In Engeland sprak ik in de kerk waar mijn schoonouders naar toe gaan, in het dorp Tongham. Het weer was meestal aangenaam en de reis was verfrissend! Engeland is inderdaad groen en mooi en, hoeveel ik ook van Israël houd, ik moet zeggen dat de mensen in Engeland attenter zijn dan de Israëli’s. Hoe zit het met de hittegolf? Voor ons Israëli’s was het niets bijzonders.

Lichte instroom

Toen ik nog in Engeland was, hoorde ik dat de gemeente in Israël genoot van een aantal bezoekende gasten, waarbij ongeveer 4 of 5 niet-gelovigen, van wie de meesten Joods zijn, die het Evangelie bijwonen en horen. Sommige van deze Joodse niet-gelovigen hebben geprobeerd synagogen te bezoeken maar daar ontvingen ze niets geestelijks. Een van hen vertelde me dat er zoveel slechte dingen aan de hand zijn dat hij graag iets spiritueels komt horen. Hij voelt zich goed bij ons zei hij. Andere jonge niet-gelovigen die eerder met een ouder kwamen, bleven ook alleen komen. Dit verbaasde me omdat ik dacht dat ze door hun ouders naar de vergadering werden “gesleept”, maar we ontdekten dat ze nu graag kwamen. Wat hopen en bidden wij dat de Heilige Geest in de harten van deze jonge mensen zal werken om redding en eeuwig nieuw leven in Jezus te brengen! Wilt u samen met ons hiervoor bidden?

Ik wil u ook graag vragen om gebed voor de Joodse man die tot geloof kwam en gedoopt werd. Kort na zijn doop kwam hij niet meer. Dit komt waarschijnlijk door familiedruk. Bid alstublieft dat de Heer hem zal terugbrengen naar onze gemeente. Zijn hartverwarmende openbare gebeden voor de zieken en voor de gemeente raakten ons hart, maar nu komt hij nergens meer. Ik hoop van harte dat het een oprechte redding was en dat de goede Herder hem terug zal brengen.

Doop

Kort nadat we onze vorige nieuwsbrief hadden verstuurd, werd onze oudste dochter gedoopt. Op een mooie warme lentedag kwamen de gemeenteleden samen in de zaal. We zijn toen met z’n allen naar het belangrijkste strand van Nahariya gelopen. Ik was angstig voor mogelijke reacties, maar alles was vredig. David, die vroeger ouderling bij mij was totdat hij naar Afula verhuisde, deed met mij mee. Na de doop liepen we allemaal terug (sommigen van ons nat) naar ons gebouw. Het was zo verblijdend. Ik zag een paar mensen op straat naar ons kijken en ik kan alleen maar denken dat ze zich afvroegen wat een diverse groep als de onze bindt. Welnu, het is de liefde van Christus die ons bindt, en de gemeenschap van de Heilige Geest (Kol 3:14, Ef 4:3).

De Kinderenen en Jeugd

Nu hebben we in de gemeente nog steeds kinderen, terwijl sommigen van hen jongeren worden, en we hebben een aantal gelovige en niet-gelovige jongeren. We hebben hulp nodig. We hebben iemand uit de gemeente nodig die het op zijn hart heeft om met kinderen en jongeren te werken. We willen graag dat de jongeren cathechetisch onderwijs krijgen, goede huwelijken sluiten in het geloof, enz. Ik zou niet graag zien dat een gouden kans voor de toekomst van de kerk verspild wordt. Ik heb het gevoel dat we een andere sterke familie nodig hebben om met ons samen te werken en me te helpen bij het lesgeven en de besluitvorming. Bid alstublieft dat de Heilige Geest de juiste mensen zal bewegen en dat we meer hulp zullen krijgen. Ondertussen wonen een paar van onze jongeren een jeugdgroep bij op 20 minuten afstand ten oosten van Nahariya. Deze jeugdgroep behoort daar tot een kleine gemeente en het blijkt een zegen te zijn.

Zegeningen in Yeshua,

Michael Nissim