GRACE & TRUTH | Feestdagen en routine

Onze Outreach

In de maanden september en oktober, met hun herfstfeesten, zijn we altijd druk met onze inspanningen om het evangelie te presenteren.

Het Bazuinenfeest, Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest wijzen ons op de een of andere manier op Christus en onze behoefte aan Hem. Ongeveer drie weken voor Rosh Hashanah (het feest van de trompetten) bezocht Eddie, onze evangelist, drie clubs van overlevenden van de Holocaust. Hij feliciteerde de mensen, gaf hen geschenken uit naam van onze gemeente en deelde het Woord van God. Hij vertelde hen over de vriendelijkheid van God voor het Joodse volk en deelde een gebed uit het gebedenboek, “Mahzor”, dat op deze dag in de synagogen wordt gelezen. Het gebed herinnert aan het verhaal van Abrahams bereidheid om zijn “ene zoon” op de berg Moria te offeren. Maar God ontfermde Zich over Abraham en zond een vervangend offer in plaats van Isaak.  Eddie gebruikte dat verhaal als springplank en vervolgde: “Maar God had geen genade met Zijn eniggeboren Zoon, die op de nabijgelegen Calvarieberg werd gekruisigd als verzoening voor de zonden van de wereld.” Het was een zeer gezegende tijd en veel mensen stelden vragen over het verband tussen de twee gebeurtenissen. 

Er waren ook veel bijeenkomsten met mensen voor de Grote Verzoendag, waar we mensen ook konden vertellen over het belang van verzoening met God, wat ware bekering is en wat het betekent om van bovenaf wedergeboren te worden. 

En vandaag de dag werken we nog steeds aan de verkondiging van het evangelie in de straten van Israël, waar we vaak de gelegenheid hebben om mensen te vertellen dat het leven zonder God tot vernietiging leidt, terwijl het leven met God leidt tot het koninkrijk der hemelen. En dat iedereen die op aarde leeft, zolang er een adem van leven in hem is, moet kiezen voor het leven, het leven met God.

In de afgelopen twee maanden heeft onze kerk vier excursies georganiseerd naar bijbelse plaatsen in Israël. Meer dan 200 mensen meldden zich aan. Tijdens deze rondleidingen horen mensen het evangelie op elke locatie die ze bezoeken. Tijdens deze dagtochten worden verbindingen gelegd tussen de geschiedenissen van de bezochte plaatsen tot de komst van de Messias. Er zijn veel persoonlijke gesprekken met mensen op de sites, in de bus en ook als we samen zitten te lunchen in lokale restaurants. 

Tijdens een van deze excursies benaderde Larissa van Rishon Lezion me en vroeg of ze wat cursussen kon volgen om meer informatie te krijgen. Ik nodigde haar uit voor een thuisgroep die ik (Eddie) houdt in Rishon Lezion. Larissa begon naar de thuisgroep te gaan en had veel vragen die ze me vaak stelde in persoonlijke gesprekken. Sinds drie weken woont Larissa onze kerkdienst bij. Bid alstublieft voor Larissa, dat God haar hart zal blijven raken.

Ook in Rishon Lezion begon Valentina een thuisgroep bij te wonen. Ze kwam na een rondleiding naar de thuisgroep. Bid ook voor haar. In beide gevallen zijn we de Heer dankbaar dat Hij ons de vrucht van onze inspanningen heeft gegeven, en we vertrouwen erop dat zowel Larissa als Valentina tot geloof in Jezus zullen komen.  

In de afgelopen twee maanden heeft onze kerk ongeveer 260 Bijbels, 350 “Finding the Truth” boeken en ongeveer hetzelfde aantal “De laatste Jood van Rotterdam” boeken uitgegeven. Daarnaast plaatst Eddie vier tot vijf keer per maand artikelen op zijn Facebookpagina. Sommige mensen stellen na het lezen van deze artikelen vragen en sommigen willen elkaar ontmoeten, praten en meer leren over ons geloof. Onlangs kreeg ik een telefoontje van Michael uit Ashkelon, die mijn Facebook-artikel over Rosj Hasjana had gelezen. Hij wilde me ontmoeten en met me praten. De volgende dag bezocht ik hun familie. Hij en zijn vrouw, Irina, spraken over hun pijn en verdriet over Oekraïne, en alles wat daar gaande is sinds half februari, toen de oorlog uitbrak tussen Rusland en Oekraïne. Samen openden we het Woord van God en lazen de passage: Het hart is bedrieglijk boven alle dingen, en wanhopig ziek; wie kan het begrijpen?  (Jeremia 17:9) Het is vanwege de verdorvenheid van het hart van de mens dat we al deze kwaden in onze wereld zien gebeuren. Het is de zonde in ons hart die ons allemaal heeft verdorven, en we hebben allemaal een nieuw hart nodig. Al met al was dit een goed gesprek. Twee dagen later belde Michael en maakte een afspraak voor de volgende excursie, die gepland staat voor 12 november. Bid alstublieft ook voor Michael en Irina dat God in hun hart zal blijven werken.

Als u ons in uw gebeden gedenkt, bid dan alstublieft voor de oorlogsveteranen en overlevenden van de Holocaust, evenals anderen tot wie we in verschillende gemeenten de hand reiken met het Evangelie van God. Velen zijn vrij oud en heel dicht bij het laatste hoofdstuk van hun leven op aarde.

Vijfde verkiezing

Op 1 november gingen we voor de vijfde keer in twee jaar om Kamerleden en een nieuwe premier te kiezen. De rechtse ex-premier, Benyamin Netanyahu, en Yair Lapid, de centrumlinkse leider, stelden zich kandidaat voor het premierschap. Net als bij de laatste vier verkiezingen waren er veel partijen die zich kandidaat wilden stellen en evenveel zetels wilden halen van de 120 zetels in het parlement, de Knesset.  En zoals bij elke verkiezing was er veel spanning, veel billboards en tonnen sms-berichten die de grote partijen stuurden naar elk nummer dat ze in handen konden krijgen.

Op de avond van de verkiezingen, die samenviel met onze bijbelstudies halverwege de week, annuleerden we alle drie de thuisgroepen en kwamen we samen in de kerk voor een tijd van gebed. We lazen Romeinen 13 en herinnerden onszelf aan de soevereiniteit van de Heer over de regering.  Hij geeft het zwaard in hun handen. Het is geruststellend om te weten dat, terwijl we in een democratische staat leven, waar we vrij kunnen stemmen zonder bedreiging, het God is die de premier, de ministers en de parlementsleden op hun zetels en posities zet.    

Ongeveer 36 uur na het sluiten van de verkiezingen werden de definitieve resultaten van de verkiezingen vrijgegeven, hoewel enkele minuten na 22.00 uur al een voorlopige steekproef van de resultaten werd uitgezonden naar de reguliere media. De kans is heel groot dat we na vier verkiezingen straks een stabiele regering hebben. Dit is zeer positief omdat het hebben van een stabiele regering die gebaseerd is op meer dan 61 zetels, politieke en financiële stabiliteit kan brengen. Het ziet er echter naar uit dat de coalitie zal bestaan uit vier partijen, waarvan er drie religieus, ultraorthodox en zeer rechts zijn en de andere de “Likoed”, de partij van Netanyahu. De andere drie partijen hebben een meerderheid over ‘Likoed’, hoewel ze verdeeld zijn over sommige kwesties. Hoewel er een zorg is voor de Arabische burgers van Israël, die ongeveer 22% van de bevolking uitmaken, zijn wij, als Messiaanse Joden, die een veel kleinere minderheid vormen dan de Arabieren in het land, bezorgd. Deze religieuze partijen hebben zich vaak tegen ons verzet. 

Twee kwesties geven ons echter grote hoop, en één is de soevereiniteit van God over alles, zoals eerder vermeld. De andere reden voor hoop is dat “radicale” mensen vaak pragmatischer worden wanneer ze aantreden en op een stoel gaan zitten waar ze beslissingen moeten nemen voor het welzijn van het land. We hopen dat dit zal gebeuren.

Nationale voorgangers en ouderlingen ontmoeten elkaar

Naarmate de kerk in Israël groeit, beginnen we steeds meer “samenwerking” te zien, hoewel we nog steeds geen kerkgenootschappen hebben, zoals in de VS of andere landen.  We hebben wel de gemeenschap van gereformeerde kerken waar we deel van uitmaken, en op dit moment is David daar voorzitter van. Op nationaal niveau organiseren we al zo’n drie decennia de National Pastors and Elders Conference. Dit is een losse vereniging van alle predikanten en ouderlingen in het land die twee of drie keer per jaar samenkomen voor vergaderingen op basis van een agenda die het bestuur bepaalt en presenteert. De afgelopen drie jaar heeft de conferentie, naast het omgaan met Covid en de impact ervan op de gemeenten, zich beziggehouden met en onderzoek gedaan naar de leringen van Tikkun, die als onbijbels werden beschouwd. Nu deze kwestie achter de rug is, was er behoefte aan een nieuw bestuur. 

Op vrijdag 4 november werden verkiezingen gehouden en werden vijf predikanten gekozen om de komende drie jaar in het nieuwe bestuur te zitten. David werd gekozen en gevraagd om ook het bestuur voor te zitten. Bid dus alstublieft voor David en het bestuur dat zij de kerken kunnen leiden in een richting die God zal eren en verheerlijken en het koninkrijk van God in het land zal bevorderen. De kerk in Israël wacht veel uitdagingen.  

50 jaar zoeken – Doop van Gennadi

50 jaar zoeken – Doop van Gennadi

Het zoekproces van de 74-jarige Gennadi, een senior projectmanager op het gebied van de ontwikkeling van olie- en gaspijpleidingen in de voormalige USSR, begon in de jaren 1960 en bereikte zijn voltooiing ongeveer 50 jaar later op de dag van zijn doop bij “Genade en Waarheid” op 10 oktober, een paar dagen voor De Grote Verzoendag.

Als tiener toonde Gennadi interesse in Griekse en Romeinse filosofieën. Hij las Seneca en Marcus Aurelius en hield zich bezig met vragen als: “Wat is waarheid?” en “Wat zijn de waardige dingen waar de mens zich mee bezig zou moeten houden?”

In de jaren 1970 bracht een familielid van Gennadi die in de KGB werkte hem twee gedrukte boekjes die hij samen met de andere boeken in beslag nam tijdens de zoektocht die ze uitvoerden in een lokale baptistenkerk in de stad Almaty. Het ene heet “Over de Schriften” en het andere is “Bediening van de Voorganger”, gepubliceerd door de Raad van Christelijke Evangelisch-Baptisten kerken. Om een onbekende reden bracht dat familielid zijn positie en zijn carrière in de KGB in gevaar en gaf de boekjes aan Gennadi en zei dat hij dacht dat ze Gennadi zouden kunnen interesseren. Na ze heel goed te hebben gelezen en veel dingen ervan te hebben geleerd, besloot Gennadi de boeken weg te gooien om elk gevaar voor zichzelf of zijn familielid te voorkomen. Hij wikkelde ze in plastic, gooide ze in de vuilnisbak en nam het afval mee naar buiten. Een paar dagen later vond hij de in plastic gewikkelde boeken thuis op de boekenplank liggen. Na navraag bij zijn vrouw bleek dat ze dacht dat ze per ongeluk waren weggegooid en ze uit de vuilnisbak haalde.

Gennadi deed nog een poging om van de boeken af te komen en gooide ze weer weg nadat hij ze goed had ingepakt. Twee jaar later vond hij ze terug op zijn plank en besloot hij het niet opnieuw te proberen.

Een paar jaar later begon hij de Schriften te lezen en dit proces, dat allesverslindend werd, duurde ongeveer een jaar. Als senior manager op zijn werkplek vond hij het moeilijk om zich te concentreren op zijn taken. Dag na dag keek hij er alleen maar naar uit om naar huis terug te keren en verder te lezen. Er rezen veel vragen in Gennadi’s hoofd en hij ging op zoek naar antwoorden.

Als gevolg hiervan bracht Gennadi in de vroege jaren 1990 tijd door met Jehovah’s Getuigen en bezocht hij ook de Russisch-orthodoxe kerk. Hij vond het gepast om daar met zijn zoon een doopceremonie te ondergaan en was ervan overtuigd dat dit het juiste was om te doen als hij in Jezus Christus, de Zoon van God, gelooft.

Gennadi had op dat moment last van een bepaalde terugkerende droom. Hij zag zichzelf een berg beklimmen, vastbesloten om de top te bereiken en te zien wat daarachter ligt.

In het midden van de jaren 1990 kwam Gennadi tot een goed begrip van wie Christus voor hem was, en hij droomde uiteindelijk het einde van de droom. Hij bereikte de top van de berg en keek over de klif. Hij zag een stad stralen alsof ze van kristal was gemaakt. Hij werd wakker en besefte dat hij op reis was naar de juiste bestemming. Die droom heeft hij nooit meer gedroomd.

Tegelijkertijd sloot Gennadi zich aan bij de grote gemeente in Almaty van ‘Nieuw Leven’, en hij herinnert zich een preek van een gastprediker die zijn hart op een bijzondere manier raakte. Aan het einde van de prediking riep de predikant allen die zich wilden bekeren op om naar voren te komen. Hij en twee of drie anderen kwamen naar voren en Gennadi bekende zijn zonden en drukte zijn wil uit om zijn leven aan Jezus te geven.

Twee jaar geleden kostte de Covid-19-pandemie Gennadi’s vrouw het leven en werd hij weduwnaar. Zijn zoon die met zijn familie in Israël woont, nodigde hem uit om van Kazachstan naar Israël te emigreren om bij hen in Israël te wonen. Gennadi kwam naar de Grace & Truth gemeente naar zijn zoon. Na enige tijd realiseerde hij zich dat hij zijn reis van bekering nog niet had voltooid. Hoewel hij eerder in de orthodoxe kerk was gedoopt, had hij het gevoel dat hij zijn volledige toewijding aan Christus nog niet had uitgedrukt door een christelijke doop door onderdompeling in water, dat de begrafenis van het vorige leven symboliseert en het wegwassen van zonden en opstanding tot een nieuw leven met Jezus.

Gennadi voltooide, na 50 jaar van geestelijke zoektochten en omzwervingen, het proces van bekering door zijn geloof te verkondigen voor de heilige vergadering, symbolisch drie dagen voor Jom Kippoer. De twee boeken die Gennadi van de KGB-agent ontving, emigreerden met hem naar Israël en staan nu openlijk op een eervolle plaats op zijn boekenplank.

En ik ben er zeker van, dat Hij die een goed werk in u begon, het tot voltooiing zal brengen op de dag van Jezus Christus (Fil. 1:6).

Evenementen in de gemeente – Kabbalat Sjabbat

We hebben al geruime tijd het gevoel dat mensen in onze gemeente meer mogelijkheden nodig hebben om contact te maken, elkaar te leren kennen en elkaar te bemoedigen. Er is maar een klein beetje tijd voor gemeenschap na de dienst op zaterdag en nog minder voor de dienst. Ook bij bijbelstudie thuisgroepen tijdens de week is de tijd beperkt. Dus besloten we om elke eerste vrijdagavond van de maand samen te komen voor een gezamenlijke Kabbalat Shabbat (Shabbat receptie). Het is ook een gelegenheid om niet-gelovigen, familieleden en vrienden uit te nodigen, zodat ze het evangelie kunnen horen en gelovigen kunnen ontmoeten. De mensen van de kerk brengen eten. We zingen sjabbatliederen, luisteren naar een korte boodschap, steken sjabbatkaarsen aan en zeggen de sjabbattafelzegeningen. Na de maaltijd zijn er spelletjes of andere activiteiten die geschikt zijn voor iedereen – jong, oud, kinderen, doven, anderstaligen en alle verschillende mensen met wie onze gemeente gezegend is. Tijdens de laatste sabbatmaaltijd onderwees de dovengroep de gemeente twee liederen in gebarentaal. Het is een heel bijzondere tijd van gemeenschap geweest en een uitdrukking van eenheid in Christus.

Tishrei vakantie

De Tishrei-feestdagen (het Joodse Nieuwjaar, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest) waren ook een prachtige gelegenheid om uit de routine te komen en samen tijd door te brengen. Met Soekot hielden we een gemeenteviering in ons kerkgebouw. We versierden de hal en bouwden een sukkah (tabernakel) voor de kinderen waar ze sukkah decoraties konden maken. We genoten ook van de boodschap van een gastspreker die ons aanmoedigde om Gods gebod te volgen om ons te verheugen in de Soekot-feestdag.

Ook op de Soekot-feestdag gingen we op reis naar de Golanhoogten in de voetsporen van de Israëlische spion Eli Cohen, die in de vroege jaren 1960 in Syrië opereerde. Hij legde de Syrische plannen bloot, zoals het omleiden van de wateren van de Jordaan en het saboteren van de Nationale Waterdrager van Israël. In januari 1965 werd hij verraden, gevangengenomen en geëxecuteerd door ophanging in Damascus. Omdat velen in de gemeente niet zijn opgegroeid met de moderne Israëlische geschiedenis, leren we de kerk graag hoe God werkt en blijft werken in het land Israël, zelfs in de moderne tijd. De deelnemers aan de reis kregen spionagemissies en werden mossad-agenten voor een dag!

Deze lange periode van vakantie is ook een kans om vernieuwd te worden – om het stof af te vegen, de stoelen van de grote zaal schoon te maken en de uitrusting van de kinderklassen in de kasten te organiseren! Op een van de dagen van de vakantie kwamen nogal wat vrijwilligers van de gemeente helpen bij het schoonmaken. De Israëlische zon was vriendelijk voor ons en alle 150 stoelen werden binnen een paar uur buiten gewassen en gedroogd.

We danken God voor zowel de feestdagen als de routine!