KEHILAT HASDEY YESHUA

We mogen nu ook niet meer buiten bijeenkomen dus sturen we de Sabbatsboodschap en de muziek via WhatsApp naar de gemeenteleden. Dat is wel niet hetzelfde als samenkomen maar het is in ieder geval iets en we moeten dankbaar zijn voor de moderne technologische mogelijkheden om met elkaar in verbinding te staan. Maar er zijn broeders en zusters in het geloof die voor ons bidden en ons de geestelijke en emotionele ondersteuning geven die we nodig hebben. En God heeft de macht om ons op te vangen als we zouden vallen.

En inmiddels mogen we buiten elkaar weer ontmoeten in het park, maar wel met een beperkt aantal mensen en op gepaste afstand. Heerlijk om elkaar weer te zien, doch we hebben wel een probleem, want binnenkort wordt het koud en regenachtig, helemaal niet bevorderlijk voor de diensten die we buiten houden. We hebben een magazijn waar ook kleinere bijeenkomsten, zoals de bedoeïenengroep voor vrouwen, worden gehouden. Maar dit is veel te klein. Er kunnen 50 man in als iedereen bovenop elkaar zit (bovendien verbiedt de regering meer dan 10 personen bij elkaar binnen) en dan nog, er is niet genoeg ruimte voor de stoelen. Er is nog wel de optie om weer naar het nationale park te gaan waar we vroeger ook waren. Er is geen verwarming maar wel een dak boven ons hoofd.

De routine van de kinderen die thuisonderwijs krijgen is niet zo verstoord door de lockdown als die van de kinderen die naar de openbare school gaan. Ze zijn er al aan gewend dat ze thuis les krijgen, dus behalve bij buitenschoolse activiteiten waaraan ze normaal gesproken deelnemen, is er niet veel verschil.

Gelukkig zijn Sara en haar man weer beter van Covid. De bezoeken aan de Bedoeïenen zijn nog steeds niet toegestaan en hun economische behoeften nemen met de dag toe. Het opgesloten zitten in hun dorp leidt tot een diepe depressie. De bijeenkomsten zijn hun reddingslijn, een licht op een heel donkere plaats.

Hussain overleefde niet alleen de beroerte maar door de fysiotherapie kan hij nu weer zelf lopen. Hij is weer naar huis maar daar begonnen de problemen. De familie en het dorp zijn vijandig geworden, zowel naar hem als naar degenen die hem komen helpen of hem naar diensten brengen, omdat hij de islam heeft verlaten. Onze mensen vrezen zelfs voor hun leven als ze er heen gaan. Bid voor zijn familie en voor Hussein dat hij een serieuze leerling mag worden. Hij is opgevoed met zulke verwrongen waarden dat het soms moeilijk voor hem is om het goede te onderscheiden van het minder goede. Voor ons westerlingen is dat moeilijk te begrijpen. De Bedoeïenen die geïsoleerd leven in hun kleine dorpen hebben geen idee wat de Schrift leert. Ze hebben Jezus nodig om hen te bevrijden en vervolgens toegewijde leraren om een sterk fundament van discipelschap te leggen. Het is een moeilijke taak, maar de Heere kan meer doen dan we zouden kunnen vragen of zelfs maar denken.

Veel dank voor uw liefde en ondersteuning.
Moge Hij uw voeten maken als de voeten van een hinde en moge Hij u op uw hoge plaatsen zetten.
Kehilat Hasdey Yeshua Arad, Israël