NAHARIYA MESSIAANSE GEMEENTE | 10-jarig jubileum

10-jarig jubileum

Beste supporters, 

Het is een gezegende tijd sinds de laatste Nieuwsbrief. De sfeer in de gemeentevergaderingen is goed. Mensen houden ervan om elkaar te ontmoeten en te praten. We hebben een rooster voor het pianospel en het kinderwerk. Mensen houden van het onderwijs en van de eenvoudige aanbidding en liederen, sommige  van die liederen zijn uit onze gemeente voortgekomen. Er zijn oude mensen, oudere gezinnen, jonge gezinnen met baby’s en jongeren en de jeugd. Onder elkaar spreken we Hebreeuws als een belangrijke verbindende taal, en daarnaast Engels, Russisch, Spaans, Arabisch en Duits. Toch mengen de verschillende taalsprekers zich en praten onderling; ontmoeten elkaar soms doordeweeks of helpen ze elkaar wanneer dat nodig is. Het voelt als een familie. Een echte familie. 

In oktober 2022 hadden we ons 10-jarig jubileum als gemeente. Omdat ik nooit ben gewijd, dacht ik dat ik een paar volleerde lokale predikanten kon vragen of ze aan onze viering konden deelnemen en mij dan de handen wilden opleggen. Een van hen ging meteen akkoord, de andere twee zeiden nee, om verschillende redenen. Ik stuurde toen nog een smeekbede naar hen, waarin ik uitlegde hoe belangrijk het is om onze eenheid hier in het land Israël tot uitdrukking te brengen. Na veel gedoe zei de een dat hij zou komen als de Geest hem daartoe zou brengen, de ander stemde er alleen mee in om deel te nemen aan de viering en mij te zegenen, maar zonder handoplegging. Uiteindelijk heb ik het evenement afgezegd. 

Blijven dienen

Op dat moment voelde ik dat deze kleine parel in Galilea – Nahariya Messiaanse Gemeente – niet veel geestelijke steun van andere gemeenten in Israël krijgt, en ik was tot tranen toe geroerd. Sterker nog, ik huilde. Ik denk dat dit het resultaat is van mijn zeer sterke standpunt over twee besproken kwesties: de “Apostolisch-Profetische” beweging in Israël, en daarna de Covid-voorschriften en vaccins. Deze hebben me een soort persona non grata gemaakt, zelfs voor mensen die het over het algemeen eens zijn met mijn standpunt. Ik moet dit echter niet overdrijven. Nahariya heeft nog steeds dierbare vrienden, en goede communicatie en samenwerking met anderen, inclusief het uitwisselen van sprekers. Paulus zei dat hij zal blijven dienen “door eer en oneer, door kwaad rapport en goed rapport” (2 Kor. 6: 8). Dus ook al heb ik niet de eer ontvangen die ik wenste van bekende en gevestigde voorgangers, toch zal ik door Gods genade blijven dienen, zonder door de mens gewijd te zijn, maar zoals ik geloof, opgewekt en geroepen door God voor dit werk. 

Een broeder stelde toen voor dat we ons 10 jaar jubileum met Kerst zouden vieren. Ja, het is niet de eerste keer we kerst vierden. Geen bomen, geen kerstmannen. Alleen lofliederen voor de Heer en het herdenken van Zijn geboorte, wanneer dat dan ook geweest zou kunnen zijn (waarschijnlijk niet december). Dus dat hebben we gedaan. Kleine kinderen en volwassenen zongen en speelden hymnen in duetten en trio’s, op viool, piano en gitaar. Daarna keken we naar een compilatie van foto’s van de eerste dagen van de gemeente tot op heden. Zelfs de dag van onze viering werd gefotografeerd en, zonder dat we het wisten, opgenomen in de fotocollectie! Het hele gebeuren was een troost en een vreugde. 

Ziekte

Sommige mensen kwamen een tijdje niet door ziekte en andere omstandigheden. Een lid kreeg ernstige kanker, waardoor het te moeilijk voor hem en zijn vrouw was om te komen. Een ander gezin kwam niet vaak omdat de moeder gezondheidsproblemen heeft. We zalfden haar met olie en baden dat de Heer haar zou genezen. De omstandigheden van het leven zorgden er ook voor dat een andere zuster in de omgeving van Tel Aviv ging wonen. Twee oudere leden kwamen niet meer (of nauwelijks) omdat het te moeilijk is om hen naar de diensten te brengen, vanwege afstand of handicaps. Daardoor nam het aantal aanwezigen een tijdje af. Maar de man met kanker doet het verrassend beter na zijn chemo en komt weer, en de dame die we hebben gezalfd heeft gemeld dat het beter met haar gaat en komt nu ook weer. We bidden dat de Heer inderdaad onze gebeden voor hun volledige genezing zal verhoren! 

Nieuwe leden

Er kwamen wat nieuwe mensen bij. Allereerst een zuster, een oud-lid die niet meer kwam vanwege Covid en die zich nu goed genoeg voelt om weer lid te worden. Toen kwam een ouder echtpaar, nieuwe immigranten uit Wit-Rusland. Toen kwamen er een tijdje wat Nederlandse bezoekers vrij regelmatig. Ze deden vrijwilligerswerk op een kibboets in de buurt van Nahariya (de meesten zijn nu naar huis teruggekeerd). Toen kwamen er twee jonge Joodse mannen. De ene is een gloednieuwe gelovige die via het internet tot geloof kwam en ons online vond. Hij komt gemiddeld om de twee/drie weken. De andere jongeman was er een voor wie we in het verleden baden. Hij kwam tot geloof toen hij een tiener was. Zijn moeder was erg boos toen ze ontdekte dat hij stiekem onze vergaderingen bijwoonde. Maar nu hij 18 is, werkt hij, helpt hij in de gemeente en groeit hij geestelijk. Beiden hebben een goede basiskennis van de Bijbel, de laatste is uitzonderlijk voor hun leeftijd. 

Dan hebben we twee jongedames die zussen zijn en uit een familie komen die het zwaar heeft. Ze komen wanneer ze kunnen. We vragen om gebed voor hen en voor al onze jeugd en jongeren: dat ze in het geloof blijven, een gelovige echtgenoot zullen vinden en godvruchtige gezinnen zullen stichten. 

Een andere nieuwe familie die komt sinds onze reis naar Engeland in de zomer is erg nuttig voor ons geweest. De vrouw is Oekraïens. Ze vertaalt in het Russisch in de gemeente en doet kinderwerk. De man is Arabier. Hij spreekt van tijd tot tijd en deelt dan wat hem bezighoudt uit het Woord in de samenkomst. Ze willen allebei graag evangeliseren en nemen al deel aan marktevangelisatie niet ver van Nahariya – een initiatief van Arabische gelovigen uit de omgeving. Ze bereiken joden ook door daar Hebreeuwse literatuur te verspreiden. Herinnert u zich dat ik vroeg om te bidden dat ik weer op straat zou staan om te evangeliseren? Nou, de man vertelde me dat als ik zou gaan evangeliseren, hij me zou helpen. Ik geloof dat dit het antwoord is op uw en onze gebeden, en het beantwoordt ook mijn gebed voor meer Arabisch sprekenden in de gemeente. Dus werkten we samen aan nieuwe evangelisatieliteratuur in het Hebreeuws genaamd “The Wages of Sin”. Met vrijwillige hulp van twee andere gemeenten hebben we het vertaald in het Arabisch, Russisch en deze keer ook in het Engels, omdat er veel Engelssprekenden in Nahariya zijn (toeristen en Joden uit Amerika en Groot-Brittannië). We zijn van plan hieraan een Spaanse folder over Jesaja 53 toe te voegen die we al hadden gemaakt en hopelijk kunnen we dan binnenkort met het evangelie van verlossing komen. Bid alstublieft dat God ons beschermt, en nog belangrijker, dat Hij oogst brengt; dat Nahariya de vrucht van dit zaad ook in toekomstige generaties zal zien. 

Ruth Nessim

Update over mijn moeder, Ruth Nessim. Mijn moeder Ruth Nessim is in Ebenezer Home in Haifa sinds een paar jaar. Ze ging erheen vlak voordat het Covid-pandemie begon. Ze is nu bijna 87. 

Haar gezondheid en geheugen gaan achteruit, maar ze is er gelukkig. Mijn broers en zussen en ik bezoeken haar en nemen haar mee naar huis voor bezoek, waar ze zo van geniet. Onlangs bracht ik haar naar onze bijeenkomst op Sjabbat. In het verleden vierde ze Pesach met ons, maar deze keer was de eerste keer dat ze daadwerkelijk naar een sjabbat bijeenkomst kwam, en ze genoot er erg van. Mijn moeder hielp mijn vader in de jaren 70 bij het opzetten van een huissamenkomst in Nahariya. Mijn vader ging in 2007 naar de Heer en de oorspronkelijke huissamenkomst die ze hebben opgericht is nu vrij klein. Maar de nieuwe ‘gemeente’ die we in 2012 hebben opgericht, is het resultaat van het feit dat mijn ouders destijds Nahariya op hun hart hadden en het fort door de jaren heen vasthielden. De nieuwe gemeente is in zekere zin aan hen te danken. Dus het was leuk voor mij om mijn moeder bij ons te zien in de nieuwe samenkomst. 

Onlangs schonk ook iemand een nieuwe pingpongtafel aan de gemeente. Na de vergadering hielpen enkele mannen om het in elkaar te zetten, en nu spelen de jongere leden en de kinderen na de samenkomst. 

Dank

Ik wil nogmaals onze oprechte waardering uitspreken voor uw financiële, spirituele en morele steun voor het werk hier in Nahariya. De gemeente zou mij niet kunnen steunen of mij in de gelegenheid stellen om bijeenkomsten te houden op een eigen plek, ware het niet door uw gulle giften. Dank aan allen die regelmatig voor ons bidden. In de gemeente bidden we ook voor onze supporters, dat God hun liefde voor Israël zou belonen en hen, hun kerken en hun families zou zegenen. 

De uwe in Jezus – Yeshua de Messias,

Michael Nissim. 

PS, ik ben op zoek naar een Nederlandse predikant genaamd Ruben (of Reuben) die vele jaren geleden contact met mij heeft opgenomen toen ik christelijke boeken verkocht. Hij hield van oudere joods-christelijke auteurs zoals Adolph Saphir. Als iemand van u contact met hem heeft, kunt u ons alstublieft in contact brengen.