OR HAGALIL

Door de lockdown brachten Jeannie en ik Nieuwjaarsdag samen door. We begrijpen wel dat het nodig is om de heftige verspreiding van deze ziekte tegen te gaan. Het was echter een zeer ontnuchterende situatie om zonder familie en vrienden te zijn.
Maar de Heere bedacht een plan om in ons huis in de nacht van Rosh Hashana overvloedige vreugde te brengen. Een vrouw die naar onze gemeente was verwezen door een partnergemeente, kijkt al een tijdje naar onze Zoom gemeenteavonden die 2x per week plaatsvinden. Ze neemt actief deel hoewel de andere gemeente had gemeld dat ze een nieuwe of ‘bijna’-gelovige in de Messias is.
Ziva woont een paar blokken bij ons vandaan en ze kon dus lopend naar ons toekomen. We spraken af om elkaar te ontmoeten en nieuwjaarswensen en geschenken te delen. We waren 40 minuten bij elkaar en hielden goed afstand en hadden mondkapjes op. Het was een prettig samenzijn. Ik voelde de behoefte om haar naar haar geestelijk leven te vragen. Of ze begreep dat Jezus de Messias is Die onze zonden vergeeft en ons nieuw leven geeft. Ze was het er van harte mee eens en was bereid dit in gebed tot God te uiten. In onze woonkamer bad Ziva om de Heere Jezus te mogen ontvangen. Een nieuwe geboorte in Jezus die op nieuwjaarsdag begon.
Ze erkent ook de noodzaak van de doop en wil op haar verjaardag gedoopt worden. Dit zal zeker een van de meest gekoesterde en gedenkwaardige Rosh Hashanah-avonden worden die we ooit zullen meemaken!
Ondanks de omstandigheden van Covid-19, de stand van zaken in Israël en de Verenigde Staten, zag ik een aanmoediging. Deze kwam tot me tijdens een wandeling langs de oevers van de Middellandse Zee dicht bij ons appartement. Een van de eerste tekenen van het naderende herfstseizoen is de bloei van de oceaanlelie. Voor mij persoonlijk is dit een teken dat de Heere de touwtjes in handen heeft en soeverein is, door alle tijden en seizoenen heen, in de manier waarop de Heere tot ons allemaal zegt: “Ook dit zal voorbij gaan.”

Inmiddels hebben we een complete lockdown gehad. We mochten niet verder dan 1 km van ons huis vandaan tenzij je ging sporten. Dus ik heb toen 200 km gewandeld. Zoals overal ter wereld, lijkt de overheid er geen greep op te krijgen. Niet alleen omdat er niet zorgvuldig met de regels wordt omgegaan maar ook omdat de mensen en naties het moeilijk hebben om zich aan te passen en willen controleren wat van nature oncontroleerbaar is.
We hebben nog steeds 2x per week Zoom bijeenkomsten. Jeannie heeft nog steeds haar online bijeenkomsten met de vrouwen. Er zijn tal van persoonlijke telefoongesprekken. Gelukkig is niemand van de gemeente ziek geworden. Wat we vast moeten houden is: “Wees niet bang, vertrouw op de Heere en dit zal ook voorbijgaan.” Leest u Psalm 91: 1 en 2 maar eens! Er zijn hier gemeenteleden die de Holocaust hebben overleefd, en de 2e Wereldoorlog. Zij zijn aan de Burgeroorlog in Libanon ontkomen en hebben de meeste oorlogen hier in Israël meegemaakt. We weten hoe we moeten overleven maar op de Heere vertrouwen betekent meer dan overwinnaars zijn. (Rom. 8: 37).
We zijn bezig om de website te verbeteren en een Facebook pagina te maken. Op die manier hopen we anderen van het Goede Nieuws van Jezus de Messias te voorzien.
Efraim and Jeannie Goldstein