RETURN TO ZION

Eigenlijk houd ik er niet zo van om rapporten te schrijven. Ik houd me liever bezig met de theologie. Maar aangezien ik maar voor 30% predikant ben en de rest van de tijd besteed om de gemeente te runnen, moet het af en toe wel.
En daarom wil ik ditmaal graag wat schrijven over het werk dat door een van de afdelingen wordt verricht, namelijk ‘Olim’. Zoals u weet zijn dit de nieuwe immigranten.
‘In november hebben we het volgende gedaan’, schrijft de afdeling:
Er is een overleg geweest met vertegenwoordigers van 42 families (dat zijn ongeveer 200 mensen). De meesten komen uit de Oekraïne en hebben raad nodig: humanitaire hulp en nuttige contacten en adressen waar ze naar toe kunnen. En dat niet alleen, omdat ze uit gebieden komen waar de spanning hoog oploopt hebben ze meer nodig dan alleen advies. Heel veel gebed.
Zo zijn er wel 60 telefoongesprekken gevoerd met mensen over hun appartement, het verkrijgen van werk en het openen van een bankrekening. Dat vergde vaak wel heel veel tijd maar je kunt dat niet laten liggen.
We nodigden een raadgevende psychologe uit en ze gaf een lezing. Er kwamen 30 mensen en ze gaf praktische adviezen om op een goede manier om te gaan met stress. Dit was nuttig en interessant, maar ik denk persoonlijk dat de ontmoetingen op Sabbat bij Return to Zion meer nut hebben.
Twee families vroegen om hulp voor hun werk. Hoewel ik zelf in deeltijd werk, heb ik ze hierbij geholpen. God liet Zijn genade zien!
We bestelden 50 sets potten en pannen voor de immigranten die we hebben uitgedeeld. Dat kostte ditmaal wel iets meer, ondanks dat ze ons “Black Friday korting” beloofden. Maar we kregen meer keukengerei en de kwaliteit was beter. Ik weet zeker dat iedereen zeer tevreden en dankbaar was. Deze sets zullen heel wat jaartjes meegaan.
Een echtpaar van de gemeente belegde een speciale avond voor echtparen. In eerste instantie was het bedoeld als een uitje voor paren maar uiteindelijk werd het een evenement voor nieuwe immigranten. Er kwamen 16 echtparen. Ze luisterden naar het Woord van God, en maakten plezier. Voor velen was dit de eerste keer dat ze zoiets meemaakten. Het was een openbaring voor ze en een zegen. Er waren ook tien vrijwilligers uit de gemeente om te helpen met het versieren, de tafels klaarzetten, te musiceren en gemeenschap met elkaar hebben. Misschien gaan veel van deze immigranten wel de Alfacursus volgen. Dit is een gebedspunt.
En heel wat Olim komen naar de Sabbatsvieringen. Ze luisteren belangstellend, maar helaas komen ze maar een of twee keer. We moeten bidden hoe we een vervolgcursus kunnen organiseren. En we moeten dat voortvarend doen!

Dit was een verslag van een van de medewerkers. Dit nog: ‘De oogst is groot maar er zijn weinig arbeiders’. Wilt u voor ons blijven bidden?
Leon Mazin